نحوۀ شناسایی عناصر گزارشهای مالی طبق استاندارد شمارۀ 28 و تأثیرآن برحقوق متقابل ذی‌نفعان اصلی (بیمه‌گر و بیمه‌گذار) در صنعت بیمه

شناخت دقیق روابط نمایندگی و حقوق وعلایق ذی‌نفعان صنعت بیمه از ملزومات اساسی برای تدوین دقیق و منصفانۀ مقررات و استانداردهای حسابداری است. براین اساس مراجع تدوین استانداردهای حسابداری ملی و بین‌المللی تلاش کرده‌اند، با شناخت و ترسیم دقیق روابط بین فعالان صنعت بیمه، الزامات و استانداردهای مناسب برای گزارشگری مالی این بخش مهم را تدوین و ارائه کنند. کمیتۀ تدوین استانداردهای ایران نیز در سال1385 استاندارد حسابداری شمارۀ 28 را برای فعالیتهای بیمۀ عمومی منتشر کرده است. در این پژوهش، کفایت الزامات استاندارد حسابداری با ارزیابی تأثیر نحوۀ محاسبۀ عناصر مالی بر دو شاخص «سود» و«توانگری مالی» که به‌ترتیب بیانگر علایق و منافع بیمه‌گران و بیمه‌گذاران به‌عنوان ذی‌نفعان اصلی صنعت بیمه است، مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که استاندارد حسابداری شمارۀ 28 تحت عنوان فعالیتهای بیمۀ عمومی از کفایت لازم برای رعایت و همسوکردن حقوق ذی‌نفعان (بیمه‌گران و بیمه‌گذاران) برخوردار نیست.